Wchodzę na ring przy swojej muzyczce witając się z fanami.

Pierwsza gala ... pierwsze Smash! ... pierwsze wejście ... pierwsza walka ... pierwszy gong i wktórce pierwszy zwycięzca. Tak prezentuje się linia czasu, po której właśnie idę. Nie ma czasu na rozmyślanie taktyki na walkę, trzeba zaatakować i najprościej rzecz ujmując ... wygrać. Nie ma tutaj zbędnych filozofii, bo po co one komu ? Nie oszukujmy się ... nikt nie patrzy na przegranych, przegrywających swoje pojedynki z podniesioną głową. Każdy ma to w dupie. Każdy patrzy na wygranych, tylko oni są interesujący i tylko oni coś znaczą w tym biznesie. Nikt nie mówi o drugim i trzcim miejscu, każdy mówi natomiast o pierwszym. I taki właśnie jestem ja ! Stone Cold Steve Austin !

Stoimy w przeciwległych zawodnikach. Mój przeciwnik o małych gabarytach wydaje się lekko spłoszony tak liczną widownią. Mnie to tylko nakręca i stoję na ugiętych kolanach i z pochylonym torsem. Taka pozycja sprawa, że wyglądam jak grzechotnik szykujący się do ataku. Rzucam jeszcze kilka gestów zachęcających mojego oponenta do walki po czym spoglądam dosłownie chwilkę na sędziego, ale nie trwa to długo gdyż już po chwili ponownie kieruję swój wzrok na mojego przeciwnika. Widać, jak próbuję przeniknać do jego psychiki i zniszczyć ją tuż przed walką. Po chwili słyszę sygnał do ataku ...

GONG !

Zabrzmiał ten sygnał, a ja momentalnie rzuciłem się na mojego oponenta zalewając go gradem uderzeń. Uderzenia nie trafiały w konkretne miejsca. Ich celem było osłabienie całego ciała mojego przeciwnika.



Po chwili TJ traci równowagę, a ja w tym momencie błyskawicznie chwytam go za jego rękę i posyłam go na liny od których się odbija i biegnie w moją stronę. Widząc idealną sytuację, czekam aż będzie w moim zasięgu i rzucam się na niego powalając go na matę za pomocą Clothesline'u.



Perkins szybko pada na matę, ale równie szybko wstaje. Ja podchodzę do niego i ponownie uderzam go kilka razy. Widzę, że mota się i nie wie co zrobić. Jest w dość sporym szoku, ale nie ma co się dziwić. Przed chwilą oberwał serią błyskawicznych i silnych akcji. Tym razem ponownie chwytam go za rękę i tym razem posyłam go do narożnika z takim impetem, że on się od niego lekko odbija.



Taki był mój cel. Trzeba pokazać mniejszemu ode mnie zawodnikowi, że to ja dominuję nie tylko w tym pojedynku, ale w całej federacji. It's time to kick some asses ! Z tej oto okazji podchodzę do mojego obolałego przeciwnika i chwytam go za głowę. Kiedy czuję, że mój uścisk jest dość silny i pewny kieruję się z nim w stronę narożnika. Tam uderzam kilka razy jego głową o górne połączenie lin, a następnie obsuwam TJ Perkinsa do narożnika, tak, że on stoi na zgiętych kolanach oparty ramionami o liny. Kiedy czuję, że mam pełną dominację nad młodszym oponentem zaczynam lekceważąco policzkować go, a on nie reaguje, gdyż po takiej serii ataków nie należy się tego po nim spodziewać. Widzę, jak bezwładnie siedzi w tym narożniku i próbuje złapać kilka oddechów. Chwytam go za twarz (od dołu, za szczękę) i uważnie się mu przyglądam. Widzę w jego oczach strach i ból.

ilosc słów: 500, unikalnych: 289

Ilość słów sprawdzałem tu KLIK

Legenda:
Akcja Uniwersalna
Akcja Słaba
Akcja Normalna
Akcja Silna/Signature Move *SM*
Akcja Bardzo Silna/Finisher **F**

Na naszym forum nie ma 24h, lecz 48h.
Jest więcej, gdyż kończy się semestr i niektórzy potrzebują więcej czasu na naukę, zatem .. 48h.